Three Cups of Tea

Çok satan kitaplardan, özellikle de New York Times tavsiyesi olanlardan uzak durmaya çalışsam da bunu artık okumam gerekiyordu.

Central Asia Institute ve Pennies for Peace'in kurucularından Greg Mortenson. bir gün Pakistan'da bir dağa tırmanırken başlarına gelen bir kaza sonucu bir süre bir Balti köyünde kalıyor. Köydeki misafirperver amcalar teyzeler ona bakıyor, iyileştiriyor onu. O da diyor ki madem öyle dileyin benden ne dilerseniz. Köydekiler de ne isteyelim biz senden daha dağa tırmanamıyorsun, diyorlar. İlla bir şey yapacaksan eğitimle ilgili olsun, diyorlar. Mortenson, söz veriyor ve gidiyor.

Anne babası misyoner olduğu için Tanzanya'da geçirmiş hayatnının bir kısmını zaten. Çok da zorlanmamış şartlara alışmaya. Zor oldu dese de kısa bir sürede gerekli paraı toplayabilmiş. Para mühim değil tabii. Başına bir sürü iş gelmiş. Kızanlar olmuş her yandan. "Müslüman çocukları eğitiyorsun, terörist yetiştiriyorsun!" diye kıyameti koparan Amerikalılar da olmuş, "Asıl amacın bu değil!" diyen Müslümanlar da. Afganistan yakınlarında kaçırılıp bir süre tutulmuş. Hakkında fetvalar verilmiş. Şimdi ise (çoğu kız olan) yaklaşık elli bin öğrenciye eğitim veriliyor.

Kitapta bu süreci gazeteci David Oliver Relin ile birlikte anlatmışlar. Fena olmamış. Detaylar fazlaca sıkıyor bazı yerlerde; ama sanırım gerekliler de. Bir de Urdu ve Paştu kelimelerin ne anlama geldiklerini söylese daha çok beğenebilirdim.

"Here (in Pakistan and Afghanistan), we drink three cups of tea to do business; the firts you are a stranger, the second you become a friend, and the third, you join our family, and for our family we are prepared to do anything. -Haji Ali, Korphe Village Chief, Karakoram Mountains, Pakistan"

"