26 Nisan 2010 Pazartesi

Gazoz Kapağı

Hep çocuk kitapları yazılsa da ben hep onları okusam. Dünya birden bambaşka bir yer oluyor elime alınca onları. Biri geliyor bir toz döküyor renkler değişiyor. Çığrından çıkmış bir mutluluk değil hayır, pembe de değil rengimiz sadece bir gözlük takıyorum belki, pastel görüyorum artık her şeyi.
Kapatıyorum kitabı biraz sürüyor etkisi. Bitiyor yine.

En sevdiklerimden birisi bilmiyorum belki de en sevdiğim Gazoz Kapağı. Bir gün biri bana bu kitaptaki gibi sözler söylerse, yazarsa  dünyanın en mutlu insanı olabilirim. O kadar seviyorum.

" Sözgelimi sesinin resmi çizilseydi, masmavi olurdun sen. Bunu sesini duyunca anlıyorum. Sanki akıp giden bir ırmağın içinden konuşuyorsun.
Eğer adımlarının resmi çizilseydi kahverengi olurdun. Çünkü sen en çok dağlara doğru yürümeyi seviyorsun.
Islığının resmi çizilseydi senin, kabuğundan sıyrılmaya çalışan bir salyangoz olurdun.
Bakışlarının resmi çizilseydi, düpedüz kendi gözlerinin rengi olurdun. Gözlerinin resmini çizmeye gerek yok. Çünkü onlar açık kahverengi zaten.
Kalbinin resmi çizilseydi diyorum, pencerenden gökyüzünü gösteriyorsun. Gökte rengarenk gökkuşağı olmayı seçmiş yedi rengi görüyorum.
Senin gözyaşlarının resmi çizilseydi, yeşil olurdun. Çünkü çimenleri gördüm dün, ıpıslaktı. Yine ağlamışsın sen."


"Gördüğün gibi başlayan bitiyor. Her nasılsa, gelen gidiyor. Elinde tuttuğun gazoz kapağını şu çimenli yokuştan aşağı bırakabilirsin artık. Nasıl olsa dönüp dolaşıp yine bir yerlerde karşılaşırız seninle.
Haydi bırak dedim, bana öyle bakma. Gazoz kapakları ne işine yarayacak sanki?

-Hüzünlü mü bari?
-Hem de nasıl..."

4 yorum:

Eleştirel Günlük dedi ki...

Bu basbayagi buyukler isin siir yahu seyyerat! hem de cok guzel bir siir...

Eleştirel Günlük dedi ki...

Sozunu ettigin kitap bu mu? http://www.netkitap.com/kitap-gazoz-kapagi-h-salih-zengin-mavi-kus-yayinevi.htm

seyyarat dedi ki...

Eveeet bu kitap.

Sana yazarım bu kitaptan. Seversin bence.

Eleştirel Günlük dedi ki...

Yaz tabii. Cok da sevinirim.